Ο βραβευμένος με Όσκαρ σεναριογράφος Akiva Goldsman κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με μία συγκινητική ιστορία αγάπης που διαρκεί έναν αιώνα, από το 1916 μέχρι σήμερα. Ο αμερικανός που έγινε γνωστός από το A Beautiful Mind, για το οποίο κέρδισε και το χρυσό αγαλματίδιο, παρουσιάζει ένα παραμύθι βασισμένο στο διάσημο μυθιστόρημα του Mark Helprin το οποίο διαδραματίζεται με φόντο τη Νέα Υόρκη, σε μια φανταστική της εκδοχή. Μία ιστορία που μιλάει για θαύματα, ανεκπλήρωτους έρωτες, και την αιώνια σύγκρουση μεταξύ του καλού και του κακού.

Μετάφραση/προσαρμογή: Γιάννης Νικολάου

Όταν διάβασες το Winter’s Tale του Mark Helprin, τι σου έκανε τόση εντύπωση και θέλησες να το κάνεις ταινία;
Διάβασα το Winter’s Tale όταν ήμουν στο σχολείο, τότε που μεγάλωσα στη Νέα Υόρκη. Ο κόσμος το χαρακτήριζε ως το “love letter” του Mark Helprin στη Νέα Υόρκη. Είναι ένα πολύ πολύ όμορφο μυθιστόρημα για τους Νεοϋορκέζους. Αλλά, για μένα, το πιο σημαντικό είναι ο μαγικός του ρεαλισμός, ένα είδος που δεν είναι τόσο συνηθισμένο στην Αμερικανική λογοτεχνία φαντασίας, ούτε στο Αμερικάνικο σινεμά. Είναι ο συνδυασμός του πραγματικού κόσμου με μία δόση μαγείας να περνάει ανάμεσα που με ενθουσιάζει. Και τέλος, και ίσως βασικότερο, είναι πως μεταμορφώνεται σε μία ιστορία αγάπης. Στο πως η αγάπη μπορεί να κάνει το απίθανο πιθανό.

Αναρωτιόμουν εάν θα μπορούσες να μας μιλήσεις για το look της ταινίας και πως μεταμόρφωσες τη Νέα Υόρκη σε μία μυστηριώδη πόλη;
Φυσικά. Τα εκπληκτικά οπτικά στοιχεία της ταινίας είναι η δουλειά πραγματικά εξαιρετικών καλλιτεχνών. Αφεθήκαμε στα χέρια του φωτογράφου Caleb Deschanel, που απλά “ζωγραφίζει” με το φως, της production designer, Naomi Shohan, και του σχεδιαστή κουστουμιών Michael Kaplan. Έπρεπε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο που δεν είναι ιστορικά ακριβής. Έπρεπε ωστόσο να δημιουργήσουμε ένα συναίσθημα, να δώσουμε το στοιχείο της εποχής στην πόλη και μετά φυσικά να έρθουμε στο Μανχάταν του σήμερα. Η Νέα Υόρκη είναι μία από τις πόλεις που μοιάζει με ακόμα έναν πρωταγωνιστή του καστ. Με το σωστό φωτισμό και λίγη καλή τύχη, μπορεί να σου χαρίσει μία αξέχαστη παράσταση. Και το ήθελα αυτό απεγνωσμένα. Ο Mark το είχε αυτό στο μυθιστόρημα. Το έχω κι εγώ.

Ήταν ξεκίνησες να κάνεις την προσαρμογή του βιβλίου, ποιες ήταν οι προκλήσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσεις και τι ήθελες ειδικά να τονίσεις;
Το βιβλίο είναι με διαφορά πολύ πιο σύνθετο από οποιαδήποτε δίωρη ταινία. Μέρος της προσαρμογής είναι το να βρεις τι θα κρατήσεις και τι θα θυσιάσεις. Υπάρχουν τεράστια μέρη του μυθιστορήματος που έχουν μείνει εκτός ταινίας. Έτσι είχε να κάνει με το τι έμοιαζε πιο σημαντικό σε μένα, και μετά να φτιάξω μία ιστορία, από το υλικό που υπήρχε ήδη και από την φαντασία μου.

Όταν η Jessica Brown Findlay και ο Colin Farrel διάβασαν μαζί τους ρόλους τους, η χημεία τους ήταν προφανής άμεσα;
Ναι, δόξα τω Θεώ, επειδή η ταινία, δεν έχει την παραμικρή τύχη να πετύχει εάν η ιστορία αγάπης τους δεν είναι πιστευτή. Και έχει να κάνει με τον έρωτα με την πρώτη ματιά, κάτι που είναι πολύ εύκολο να γράψεις, αλλά πολύ δύσκολο να το αποτυπώσεις στην οθόνη. Νομίζω πως και οι δύο κατάλαβαν πραγματικά τους ρόλους που υποδύονταν και υπήρχε πραγματική χημεία, κάτι που δεν μπορείς να το «φτιάξεις».

Έχεις δουλέψει με τον Russell Crowe πολλές φορές στο παρελθόν. Τον έβλεπες από την αρχή στο ρόλο του Pearly Soames;
Ναι. Έγραψα τον ρόλο για τον Russell. Αυτή είναι μία ταινία που δούλευα για δέκα χρόνια, και πιο ειδικά τα τελευταία τέσσερα. Έγινε το μοναδικό πράγμα που με ενδιέφερε, ο λόγος που δούλευα. Ήταν ένα πολύ σύνθετο γύρισμα και το χρονοδιάγραμμα ήταν πολύ “σφιχτό”. Ο Russell είναι ένας φίλος, και αυτή είναι η τέταρτη συνεργασία μας. Δουλέψαμε μαζί όταν ήταν ο πρωταγωνιστής στα A Beautiful Mind, Cinderella Man και Master and Commander. Ο Russell είναι πάντα ο ήρωας, αλλά απόλαυσα την ιδέα να παίξει τον “villain”.

Μπορείς να μας μιλήσεις λίγο παραπάνω για την ιστορία αγάπης ανάμεσα στον Peter και την Beverly; Γιατί είναι διαφορετική και πως διαφέρει αυτό το φιλμ από μία παραδοσιακή ιστορία αγάπης;
Υπάρχει μία παραδοσιακή ιστορία αγάπης στα πρώτα δύο-τρίτα της ταινίας, αλλά στην πραγματικότητα είναι παραδοσιακή υπό την έννοια πως τελειώνει όπως τελειώνουν οι περισσότερες ιστορίες αγάπης, με τον έναν από τους δύο μόνο να μένει στη ζωή. Και μετά το ερώτημα είναι, πως βρίσκει κανείς νόημα μετά από αυτή την απώλεια; Ήθελα να δείξω αυτό με έναν δραματικό τρόπο, αντί ως έναν διαλογισμό επάνω στη φύση της απώλειας. Είναι μία ιστορία αγάπης που γεφυρώνει το χρόνο και το θάνατο.

Μπορείς να μας μιλήσεις για τον τόνο της ταινίας και την πρόκληση να ισορροπήσεις τα κλασικά στοιχεία με το φανταστικό;
Ο μαγικός ρεαλισμός είναι κάτι σύνθετο. Είναι ένα ζήτημα εναρμόνισης και νομίζω πως τα καταφέραμε καλά, κάτι που για μένα είναι ένα μεγάλο επίτευγμα, επειδή προσπαθούμε να ισορροπήσουμε την αληθοφάνεια της εποχής με τα φανταστικά στοιχεία. Το Heavenly Creatures είναι ένα φιλμ μαγικού ρεαλισμού, όπως είναι και το Forrest Gump. Αλλά δεν είναι κάτι που το κάνουμε τυπικά. Εμάς στους κινηματογραφιστές μας αρέσει τα είδη μας να είναι ξεκάθαρα και ο μαγικός ρεαλισμός δεν είναι τέτοιος. Διαπερνά διάφορα είδη και τα ενώνει με τρόπους που είναι πολύ ξεχωριστοί.

Αυτό είναι το ντεμπούτο φιλμ σου ως σκηνοθέτης, αφού κέρδισες μεγάλη αναγνώριση ως σεναριογράφος. Πως σου φάνηκε η εμπειρία της σκηνοθεσίας;
Την βρήκα εντυπωσιακή και τρομακτική. Ήταν ακριβώς αυτό που σκέφτηκα πως θα ήταν και τίποτα απ’ όσα είχα φανταστεί πως θα είναι. Έγραψα και έκανα την παραγωγή σε αρκετές ταινίες, και ήμουν στο σετ σχεδόν κάθε ταινίας και έτσι κατάλαβα τι σημαίνει κινηματογράφος. Αυτό που δεν κατάλαβα ήταν το πόσο έντονη ήταν η εμπειρία όταν δεν είσαι ένας τυχαίος τύπος στο σετ, αλλά αυτός που έχει την ευθύνη.

Μπορείς να μιλήσεις για τα θέματα της ταινίας, και πως τα θαύματα και η μοίρα εμπλέκεται με την αγάπη;
Θέλω να πιστεύω πως υπάρχει κάποιος σκοπός στο σύμπαν. Θέλω να πω πως υπάρχει η Παναγία και επιλέγω να το πιστεύω. Και να γράφω γι’ αυτό. Εάν πιστεύεις στην αγάπη καθόλου τότε πρέπει να πιστέψεις πως η αγάπη είναι μαγεία, επειδή μπορεί και μεταμορφώνει τα πράγματα. Είναι ένα είδος επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους, δύο ή περισσότερους, η οποία είναι κάτι παραπάνω απ’ ότι μπορούμε να δούμε, να αγγίξουμε, να ακούσουμε και να μυρίσουμε.
Έτσι, εάν πιστεύεις στην αγάπη και πιστεύεις στην μαγεία, τότε είναι δύσκολο να μην πιστεύεις στα θαύματα, επειδή η αγάπη είναι θαυματουργή. Η ιδέα της αποκάλυψης και της υπερβατικής εμπειρίας, είναι για τους περισσότερους από εμάς πιο στενά συνδεδεμένη με την αγάπη και την απώλεια. Αυτό είναι το υλικό του κόσμου, που βρίσκεται πίσω από τον κόσμο, το μαγικό κόσμο. Αυτά είναι τα πράγματα που πιστεύω πως είναι υπέροχα για να γράφεις και θα το κάνω για όσο καιρό μου το επιτρέπουν.

Σκηνοθεσία/σενάριο: Akiva Goldsman
Πρωταγωνιστούν: Colin Farrell, Jessica Brown Findlay, Russell Crowe, William Hurt, Jennifer Connelly & Eva Marie Saint

http://www.youtube.com/watch?v=ihPadtYA9EE