Ευκολοφόρετο, αγαπημένο και είθισται με rock συμπεριφορά. Το t-shirt είναι η ευκολία του καλοκαιριού, αλλά και το ρούχο που έχει συνδεθεί όσο κανένα άλλο με την μουσική έκφραση. Οι μπότες, τα στρας παντελόνια, οι μεγάλες ζώνες, όλο το glam τσίρκο, είχαν τα 15 λεπτά της διασημότητάς τους, ωστόσο, το t-shirt παραμένει το απόλυτο ενδυματολογικό φετίχ. Εμπλέκεται εδώ και δεκαετίες στο χώρο της μουσικής, έχοντας κερδίσει την δική του αποκλειστική θέση στην γκαρνταρόμπα του rock.

Έκανε τα πρώτα τους βήματα από την μαζική παραγωγή του αμερικανικού ναυτικού κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και σιγά σιγά βρέθηκε να φοριέται από όλους τους μύθους του Χόλιγουντ όπως ο Marlon Brando. Έπρεπε να φτάσουμε στα ‘60s και στις φτηνές τεχνικές εκτύπωσης για να μετατραπεί το t-shirt στην απόλυτη teen έκφραση. Την αρχή στην pop κουλτούρα έκαναν τα φρέσκα φρέσκα είδωλα της εποχής. Mickey Mouse, Tintin, ακόμα και ο Charles Manson άνοιξαν τον δρόμο της εικονογράφησης του rock που θα ακολουθούσε.

mick-jagger-carrie-underwood

Σιγά σιγά η μουσική πέρασε στις προτεραιότητες των t-shirt στα ‘60s, μαζί βέβαια με μία ακατάσχετη logo μανία, όλα αυτά βέβαια την εποχή όπου δεν υπήρχαν μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες για να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και να σπονσοράρουν ολόκληρες περιοδείες με τα σλόγκαν τους. Τότε ο Bob Dylan μπορούσε εντελώς άνετα να φοράει t-shirt με τις μοτοσικλέτες Triumph στο εξώφυλλο του Highway 51 Revisited, ενώ Keith Richards έχει γράψει ιστορία με το περίφημο ασπρόμαυρο Jack Daniels t-shirt που δεν έλεγε να βγάλει από πάνω του, σχεδόν τη μισή δεκαετία των ‘70s.

MOTORHEAD333

Ήταν όμως στην δεκαετία των ‘80s όπου το φαινόμενο απογειώθηκε κυρίως με την πραγματοποίηση του Live Aid και την υποστήριξη του κοινού για κάθε κοινωνική υποστήριξη. Είναι χαρακτηριστικό πως το δυσεύρετο, αυθεντικό I Was There t-shirt της ιστορικής συναυλία στο Γουέμπλεϊ τον Ιούλιο του 1985 πουλιόταν τότε στην τιμή των 200 λιρών. O μοναδικά καυστικός Billy Bragg θέλοντας να αντιδράσει για την άνοδο των Wet Wet Wet στην κορυφή των τσαρτ το 1987 με τις διασκευές των Beatles, φόρεσε το αμίμητο Who The Hell Are Wet Wet Wet?. Την ίδια εποχή οι rappers προτιμούσαν τα “Stop The Violence” και “Free James Brown” «μηνύματα», ενώ ακόμα και θεωρητικά «ακίνδυνοι» τύποι όπως ο Terence Trent D’Arby φόρεσε «δυνατά» t-shirt σχετικά με την κρίση του 1954 και του Συμβουλίου των Λευκών Πολιτών της Αλαμπάμα: Rock’n’Roll Will Put The White Man Down To The Level of The Negro…

morrissey

Στα ‘90s τα μηνύματα με πολιτικό περιεχόμενο έγιναν ακόμα πιο άμεσα, με το πολύ της μόδας τότε οικολογικό Who’s F***ing Planet? να κάνει θραύση, ενώ φορέθηκε πολύ κα το αντί ρατσιστικό “Enough Is Enough” των Chumbawamba. Η αμεσότητα ήταν τέτοια που τίτλοι τραγουδιών γίνονταν αυτούσια σλόγκαν. Το Youth Against Fascism των Sonic Youth είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Όταν το grunge έκανε την αντεπίθεσή του ταρακουνώντας τα πράγματα, ο Kurt Cobain, γνωρίζοντας την δύναμη της εικόνας και την ευκαιρία για την punk rock εκδίκηση, έκανε το στήθος του μία κινούμενη διαφήμιση των δικών του ηρώων. Από τους Sebadoh και τους Captain America μέχρι τους Meat Puppets και τους Sonic Youth, ο Cobain έκανε την δική του anti-fashion δήλωση.

Processed with VSCOcam with f2 preset

Που ωστόσο δεν θα φτάσει ποτέ εκείνη που «είπε» ο Johnny Rotten περπατώντας το 1975 στον κεντρικότερο δρόμο του Τσέλσι, το King’s Road. Ο Rotten φορούσε ένα ταλαιπωρημένο t-shirt, ένα σουβενίρ από την Dark Side of the Moon περιοδεία των Pink Floyd, έχοντας γράψει πάνω από το όνομα του γκρουπ, τη φράση “I Hate”. Το punk rock είχε καταφθάσει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο και σίγουρα δεν φορούσε τα καλά του.

Με το πέρασμα του χρόνου τα συγκροτήματα επέλεξαν αντί να υποστηρίζουν διάφορους σκοπούς κοινωνικής φύσεως, να προμοτάρουν τον εαυτό τους σχεδιάζοντας τα δικά τους ρούχα. Οι Rolling Stones φορούσαν από τα ‘70s την περίφημη σήμα κατατεθέν γλώσσα του γκρουπ, ενώ κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα καλαίσθητα εξώφυλλα των Smiths επάνω στο στήθος του Morrissey ή αντίστοιχα των Public Enemy σ’ εκείνα των Chuck D και Flavor Flav.

Το μεγάλο εμπορικό μπάμ, για δικό τους όφελος, το έκαναν οι Frankie Goes To Hollywood, που γέμισαν την αγορά εκτός από εκατομμύρια κόπιες του single “Relax” και με t-shirt με ποικίλες παραλλαγές από τα τραγούδια του Welcome To The Pleasure Dome, όπως Frankie Says Relax (μέχρι και στα Φιλαράκια το φόρεσαν!), Frankie Says War! Hide Yourself και Frankie Says Arm The Unemployed

relax
Σύντομα εμφανίστηκαν τα αντίστοιχα μποξεράκια, αλλά και οι οργισμένες t-shirt απαντήσεις του στυλ Who Gives A Fuck What Frankie Says?. Κάπου εκεί προφανώς πρέπει να είχε αστράψει το μάτι των κοριτσόπουλων JLo, Gwen Stefani, Missy Elliott κλπ. που έβλεπαν την ευκαιρία για μία τεράστια αλυσίδα από ρούχα και έσοδα να ανοίγεται μπροστά τους. Αυτές που σήμερα μοσχοπουλάνε η Rihanna και η Beyonce.

rihanna
Τα κλασικά logo των συγκροτημάτων που έχουν μοσχοπουλήσει όλα αυτά τα χρόνια είναι αμέτρητα. Kiss, Ramones, Metallica, Pearl Jam, Nirvana, όλα έχουν φτάσει σε κάποια ντουλάπα και περιμένουν το καλοκαίρι (και όχι μόνο) για να διατυμπανίσουν τις συμπάθειες του ιδιοκτήτη τους. Το διασκεδαστικό στην υπόθεση εμφανίστηκε τις φορές που οι πωλήσεις των t-shirts ορισμένων συγκροτημάτων είχαν αρχίσει να ξεπερνούν εκείνες των δίσκων τους! Μία εποχή το υποστήριζαν για τους Iron Maiden (υπερβολές…) αλλά σίγουρα πρέπει να ίσχυε για τους James όταν έγραψαν ιστορία με τα τρομερά Come t-shirts, όπως και το Cool As Fuck logo των Inspiral Carpets.

ejl8tb-l-610x610-shirt-metallica-band+t+shirt-beatles-rolling+stones-ramones-acdc-guns+n+roses-nirvana-iron+maiden-t+shirt

Φυσικά από τα γκρουπ δεν έλειψε ποτέ το χιούμορ και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που άρχισαν να διακωμωδούν τους εαυτούς τους με ιδιαίτερη επιτυχία. Από την στιγμή που φόρεσε ο Frank Black το Death To The Pixies t-shirt ήταν άμεση η επιτυχία του, ενώ και ο πάντα απολαυστικός και καυστικός Paul Heaton των Beautiful South έκανε ματ φορώντας το Northern Scum logo, θέλοντας να πει πολλά για την κόντρα νότου και βορρά στην Βρετανία. Πολύ πριν ο Moby κάνει μόδα το Little Idiot ανθρωπάκι του.

Τα πάντα βέβαια είναι θέμα προσωπικής διάθεσης. Την ώρα που οι Rage Against The Machine τύπωναν την κλασική φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα στα t-shirt του γκρουπ, ο Billy Corgan φορούσε ένα Superman t-shirt και την ώρα που οι ψυχεδελικοί fans αλλάζουν το ένα Grateful Dead μπλουζάκι πίσω από το άλλο, κάποιος προτιμά την φαντεζί minimal μπλούζα των Kraftwerk με την Autobahn «λεωφόρο». Γιατί στο rock είσαι ότι t-shirt φοράς… Στο “rock” είπαμε. Γιατί υπάρχουν γενικότερα και οι τραγικές εξαιρέσεις.

kanye