To φιλμ Dheepan: Ο Άνθρωπος Χωρίς Πατρίδα έκανε την έκπληξη και απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες με τον σκηνοθέτη Jacque Audiard να προσθέτει ακόμα ένα βραβείο στη συλλογή του μετά το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής που είχε κερδίσει με τον Προφήτη του 2009. H Eponine Momenceau που είχε την διεύθυνση φωτογραφίας μας μίλησε για την αν μη τι άλλο επίκαιρη ταινία που ξεδιπλώνει την ιστορία ενός πρόσφυγα από την Σρι Λάνκα, ο οποίος έχει γλιτώσει από τον πόλεμο στην χώρα του, ωστόσο θα βρεθεί να βιώνει έναν άλλον πόλεμο στα γκέτο της Γαλλίας. Εκεί όπου θα αναγκαστεί να παριστάνει τον σύζυγο και τον πατέρα με μία γυναίκα και ένα παιδί που δεν έχει καμία σχέση.
Όλοι θεωρούσαν το Dheepan αουτσάιντερ. Ξαφνιάστηκες όταν κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα;
Ήταν οπωσδήποτε μία έκπληξη, ακόμα κι αν η παρουσία του Jacque και των συντελεστών στην αίθουσα τη νύχτα της απονομής προανήγγειλε πως κάτι θα συνέβαινε. Η ταινία έτυχε πολύ καλής υποδοχής από την πρώτη μέρα της προβολής. Και κάτι μου έλεγε ότι οι αδελφοί Coen (πρόεδροι της κριτικής επιτροπής) δεν θα μπορούσαν παρά να ήταν ευαίσθητοι σε ορισμένες πτυχές αυτής της ταινίας η οποία πλησιάζει τον τρόπο με τον οποίο εκείνοι βλέπουν τον κινηματογράφο. Νιώθω επίσης μεγάλη τιμή για τον Jacque Audiard που έλαβε το βραβείο από τους Coen. Ήταν αρκετά τρελό να ξεδιπλώνονται τα βραβεία το ένα πίσω από το άλλο και μέχρι εκείνη την στιγμή έμενε μόνο ένα βραβείο που δεν είχε ακόμα απονεμηθεί. Και αυτό δόθηκε στον Jacque.
Είχατε ένα συγκεκριμένο πλάνο για την φωτογραφία ή άλλαξαν πράγματα στην πορεία;
Είχαμε μιλήσει πολύ και ανταλλάξαμε πολλές απόψεις για τα γυρίσματα της ταινίας για το ποιο τελικά θα είναι το σχήμα της και συζητήσαμε τόσο με τον Jacque όσο και με τα άλλα μέλη της ομάδας, για τη μουσική, τον τρόπο λήψης, τη φωτογραφία, το φωτισμό και την διακόσμηση. Σκεφτήκαμε μία πρώτη βερσιόν κατά την ανάγνωση του σεναρίου καθώς και ένα τρόπο που θα κάνουμε τα γυρίσματα, ενώ ταυτόχρονα κρατούσαμε γρήγορα γρήγορα σημειώσεις. Όμως, όπως είναι κατανοητό κατά την διάρκεια των γυρισμάτων τα πράγματα αναπροσαρμόζονται σύμφωνα με τους ηθοποιούς και το πως θα αποδοθεί η σκηνή στο χώρο. Τίποτα δεν πήγε χαμένο πριν από το γύρισμα. Το αντίθετο μάλιστα. Αρκετές φορές τα γυρίσματα μας βγήκαν αυθόρμητα όπως ακριβως μας είχε συμβεί στις αρχικές μας συναντήσεις.
Από την Σρι Λάνκα και τον πόλεμο στο Παρίσι και στα γκέτο. Πως τα προσέγγισες αυτά τα δύο;
Κάναμε πολλές διορθώσεις στα γυρίσματα που έγιναν στα στενά των προαστίων του Παρισιού, καθώς και στο κομμάτι της Σρι Λάνκα, και την περιοδεία στην Ινδία. Ήταν ο Michel Barthelemy, σχεδιαστής παραγωγής ο οποίος είχε πάει στις περιοχές αυτές πολύ πριν το γύρισμα και ήταν άριστα προετοιμασμένος.
Πως ήταν να δουλεύεις με τον Jacques Audiard;
Ήταν μία εξαιρετική εμπειρία πολύ ικανοποιητική και θα τολμούσα να πω πνευματική. Ο Jacques ζητάει πολλά από τους συνεργάτες του κυρίως όμως το να είναι συνεχώς με υψηλή ενέργεια. Αυτό που καθιστά πολύ δύσκολο το έργο, είναι να μπορούν όλοι να είναι ταυτόχρονα εμπλεκόμενοι στην δημιουργική διαδικασία της ταινίας. Όσο αφορά το δικό μου κομμάτι έχω στα αλήθεια την εντύπωση ότι ξεκινήσαμε την συνεργασία μας στις καλύτερες συνθήκες με τις οποίες την ολοκληρώσαμε κιόλας. Αυτή η εμπειρία ήταν και θα παραμείνει μοναδική τουλάχιστον από την πλευρά μου.
Τελικά πόσο “πολιτική” ταινία είναι;
Ενώ η ταινία ασχολείται με την μετανάστευση και επομένως ένα θέμα ουσιαστικά πολιτικό, η γνώμη μου είναι ότι ξεπερνά τα όρια ενός πολιτικού φιλμ. Με τον Jacque κινηθήκαμε περισσότερο στη λογική ότι πρόκειται για μία ιστορία αγάπης και ιστορία οικογενειακής επανένωσης κάτι που μου φαίνεται δικαιότερη προσέγγιση. Το πλαίσιο ειναι πολιτικό αλλά το θέμα της ταινίας δεν είναι. Μιλάει κυρίως για τις σχέσεις των ανθρώπων και την αγάπη.
Μέλη της επιτροπής είπαν πως το Dheepan είναι “αληθινό σινεμά”. Συμφωνείς;
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το νόημα της έννοιας “αληθινό σινεμά”. Αυτό που νομίζω είναι ότι ο κινηματογράφος του Jacque είναι στα αλήθεια μεγάλο σινεμά. Εάν βέβαια θεωρείται αληθινό σινεμά με την έννοια του ντοκιμαντέρ η απάντηση είναι όχι, δεν το πιστεύω. Υπάρχει μία διάσταση που πηγαίνει πέρα από την περιγραφή της απλής πραγματικότητας, περισσότερο ονειρική, πιο κινηματογραφική, λειτουργώντας περισσότερο ως ένας τρόπος για να βιώσει κάποιος συναισθήματα ακόμα κι αν αυτό έρχεται σε σύγκρουση με τον πεζό τρόπο που συνήθως αντιμετωπίζουμε τα περισσότερα θέματα σήμερα.
Πως πιστεύεις πως εξελίχθηκε η δουλειά σου μέσα από την ταινία;
Νιώθω ότι έχω μάθει πολλά σ’ αυτή την ταινία. Έκανα πράγματα τα οποία δεν είχα κάνει ποτέ ή καν δεν τα είχα ζήσει. Επίσης βρέθηκα πολλές φορές σε σύγκρουση για το τι θα έπρεπε να κάνω σε σχέση με το δικό μου όραμα. Άλλες φορές ένιωθα ότι κάνω αυτό ακριβώς που πιστεύω. Σε κάθε περίπτωση όμως στηριζόμουν στην ομάδα αφού επρόκειτο για ένα συλλογικό έργο. Πάντα αισθανόμουν σε όλη την διάρκεια των γυρισμάτων ελεύθερη να συνεισφέρω αλλά και να προτείνω εναλλακτικές προσεγγίσεις.
Το Γαλλικό σινεμά δεν έχει σταματήσει να γυρίζει ενδιαφέρουσες ταινίες. Είναι μία καλή εποχή για τα γαλλικά στούντιο;
Πιστεύω πως ναι. Αλλά ομολογώ πως είναι μία δύσκολη ερώτηση. Υπάρχουν ταινίες που πάντα θα είναι δύσκολο να χρηματοδοτηθούν αν και το αξίζουν αλλά και άλλες οι οποίες μπορούν να τα καταφέρουν με πιο απλό τρόπο.
* H συνέντευξη έγινε πριν τα δραματικά γεγονότα του Παρισιού. Το μήνυμα της Eponine Momenceau λίγες μέρες μετά την 13η Νοεμβρίου, αν και δήλωνε ακόμα σοκαρισμένη, ήταν πως η ζωή πρέπει να συνεχιστεί και όλοι πρέπει να φανούν δυνατοί.
H ταινία θα προβάλλεται στους κινηματογράφους από την Πέμπτη 19 Νοεμβρίου σε διανομή Seven Films/Σπέντζος.
