Το όνομα του είναι συνώνυμο του μύθου πλέον. Γεννήθηκε στη Σεβίλλη το 1961. Σπούδασε στο Εθνικό Μπαλέτο της Ισπανίας, αναδείχθηκε ως σολίστ κι έκτοτε δεν έχει αφήσει ούτε μια στιγμή να περάσει, δημιουργικά, ανεκμετάλλευτη. Έχει χορέψει με σπουδαίες προσωπικότητες της παγκόσμιας χορευτικής σκηνής, έχει βραβευτεί, έχει χορογραφήσει και χορέψει σε παραστάσεις που άφησαν εποχή.
Το σημαντικότερο όμως όλων είναι να αναρωτηθεί κανείς, ποιο είναι αυτό το στοιχείο το οποίο τον κάνει τόσο ξεχωριστό. Δεν είναι μόνο η τεχνική του αρτιότητα και η χορογραφική του φαντασία. Είναι η απίστευτη εσωτερικότητα που σκλαβώνει τη ματιά και την ψυχή των θεατών. Αρκεί να τον δει κανείς στη χορογραφία “Granada” για τον Isaac Albéniz και τότε θα κατανοήσει το μεγαλείο αυτού του ανθρώπου, υποταγμένο στην τέχνη του flamenco.

Το Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013, θα έχουμε τη χαρά να τον θαυμάσουμε σε μια και μοναδική παράσταση στο θέατρο Badminton. Το Gala Flamenca υπόσχεται να μας ξυπνήσει την ουσία του τραγουδιού και του χορού flamenco που είναι, το πάθος.

Ποια κίνητρα σας καθοδηγούν στην εκάστοτε επιλογή μιας ιδέας ώστε να μεταμορφωθεί εν συνεχεία σε χορευτική παράσταση;

Λοιπόν, τα κίνητρα δεν είναι πάντα τα ίδια. Εξαρτάται, μερικές φορές είναι ένα κείμενο, η μουσική και άλλοτε είναι μια ιδέα …

Σε ποια χαρακτηριστικά στοιχεία επικεντρώνεστε ως χορευτής και σε ποια ως χορογράφος;
Ως χορευτής, τηρώ ένα αυστηρά πειθαρχημένο ημερολόγιο καθότι εργάζομαι όλες τις ημέρες. Η δουλειά του χορογράφου είναι πολύ πιο άγρια ​​κι έχει ανάγκη από έμπνευση.

Τι ρόλο έχει η θεατρική – υποκριτική έκφραση στη συνολική εικόνα μιας παράστασης;
Απολύτως το 50%.

Υπάρχουν κοινά σημεία μεταξύ του flamenco και της καθημερινής ζωής;
Πολλά! Το flamenco είναι ένας τρόπος ζωής. Δεν μπορείς να χορέψεις και να δημιουργήσεις, αν δεν είσαι βαθειά βουτηγμένος σε αυτό.

Τι αναζητάτε να βρείτε στη νεότερη γενιά χορευτών ώστε να συνεργαστείτε μαζί τους;
Τη διαρκή αναζήτηση, νέο αίμα και μια φυσική αθωότητα.

Ποιοι θεωρείτε ότι ήταν οι κυριότεροι σταθμοί στην ιστορία του flamenco τα τελευταία  σαράντα χρόνια και για ποιους λόγους;
Ο Paco de Lucia και ο Camaron de La Isla είναι δύο μεγάλες ηγέτες στον πολιτισμό μας. Είναι η «Αγία Γραφή» για τους φοιτητές και τους καλλιτέχνες.

Καθότι το flamenco είναι μια ζωντανή τέχνη, έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια δομικές αλλαγές στο σχεδιασμό μιας χορογραφίας ή στις μελωδίες των ρυθμών;
Το flamenco είναι κάτι που είναι ζωντανό, είναι μια συνεχής μετάλλαξη και γι ‘αυτό αφήνει στο χρόνο τις μορφές που κινούνται στην πραγματική στιγμή.

Η ανάμειξη της χορευτικής έκφρασης του φλαμένκο με άλλα εθνολογικά στοιχεία, αλλά και η πρόσμιξη άλλων μουσικών οργάνων που δεν υπήρχαν στην παραδοσιακή του μορφή, πιστεύετε ότι προσέφεραν θετικά στοιχεία στην εξέλιξη της τέχνης ή την απομάκρυναν από την ουσία της;
Όλες οι προσμίξεις είναι πάντα θετικές και εμπλουτίζουν την τέχνη. Σε όποια μορφή τέχνης δεν προστεθούν νεώτερα στοιχεία, θα πεθάνει.

Η ύπαρξη διεθνών συστημάτων εκπαίδευσης του φλαμένκο, πιστεύετε ότι συνέφερε θετικά ή όχι στην προώθηση και γνωριμία αυτής της τέχνης με μη-Ισπανούς;
Έχουν συνεισφέρει στην προώθηση του φλαμένκο και είναι ζωτικής σημασίας και απαραίτητοι για την αύξηση του.

Τι λαμβάνετε όταν συναντάτε διεθνείς μαθητές στα σεμινάρια που διδάσκετε είτε σε άλλες χώρες, είτε στις καλοκαιρινές δράσεις της Ανδαλουσίας;
Η ψυχή μου εκρήγνυται από ευχαρίστηση. Αξίζει πάντα όλη αυτή η προσπάθεια!

Προς ποια κατεύθυνση πιστεύετε ότι εξελίσσεται το φλαμένκο;
Για το μέλλον, για την κορύφωση.

Ποιος είναι ο επόμενος δημιουργικός σας στόχος;
Η “Profecia”,  ένας αυτοβιογραφικός μονόλογος που θα κάνει πρεμιέρα το 2014.

Τι να περιμένουμε να δούμε το Σάββατο στην Αθήνα;
Μια ολοκληρωμένη παράσταση. Από την καθαρότητα της πρωτόγονης μορφής, έως την γαλαξιακή κι εξελιγμένη πρόταση της στιγμής.

Διακεκριμένες παραστάσεις

2009 House of Bernanda Alba
2006 Los Grandes (Musical Flamenco)
2005 Sangre de Edipo
2004 Carmen, Carmela
2003 Ojos Verdes
2001 Bailaor
2000 Prometeo
2000 La Cenicienta
1999 A ciegas
1998 Grito
1997 Gitano
1993 Torero
1992 A ti Carmen AmayaSiempre flamenco

Ταινίες
Vengo (2000) του Toni Gatlif
http://www.youtube.com/watch?v=qrN8Wo6RY4U

Βραβεύσεις

2003: Max Theatre Award for Best Dance Perfomance
1999: Max Theatre Award for Best Dance Perfomance
1996: Silver medal award for the choreography for Torero at FIPA96 in Biarritz
1995: National Dance Award
1990: Best International dancer, with Julio Bocca (Mexico City)
1988: Navisela Award, Best dancer (Italy)

Κορυφαίες συνεργασίες

Rudolf  Nureyev
Maya Plisetskaya
Peter Schaufuss
Sulvie Guillem
Patrick Dupond
Julio Bocca
Carla Fracci
Vladimir Vasiliev
Fernando Bujones 

Δήμητρα Μπαλτούνα